Ik wilde hier niet weer zo'n bericht van maken waarin ik weinig zeg en gewoon wat teksten neerzet. Maar ik denk dat ik daar maar schijt aan heb.

Ik heb genoeg te zeggen, maar soms zit er meer emotie in een songtekst dan in mijn eindeloze gezwets. Ik laat de professionals ook maar even aan het woord, denk ik zo.

Alhoewel dit wel mijn blog is.

Laat ik het er maar gewoon op houden dat ik het eens ben met de tekst.

'Remember, all the bad dreams,
Are not far from reality.
Would you write again for me?

And who bade you stop this living art?
Have you forgotten just what you are?
If you don't want to then you could at least pretend,
That the paper's your soul and your blood's in the pen.
And maybe then you'd see the light,
And read the truth that you had to write.

If heaven sent you downstream,
Where banished eyes haven't been,
Would you smile again for me?'